“ฉันไม่รู้สึกว่าเราใหญ่พอที่จะเล่นห้องเหล่านี้ได้ แต่ถึงกระนั้นเราก็เป็น” Matty Healyกล่าวระหว่างการขายMadison Square Garden ในนครนิวยอร์กและ Kia Forum ในลอสแองเจลิส ฟรอนต์แมนผู้แปลกประหลาดในปี 1975 กำลังครุ่นคิด นอนอยู่บนเตียงของโรงแรมที่ไหนสักแห่งในเทนเนสซี — หรือจะเป็นเท็กซัส — พูดคุยกับVariety over Zoom
การทัวร์ “At their Very Best” ในปี 1975เพื่อสนับสนุนอัลบั้มใหม่ของพวกเขา “Being Funny in a Foreign Language” ยังคงเป็นข่าวและได้รับความนิยมบน Twitter ตั้งแต่วันที่ 3 พฤศจิกายนเปิดตัวใน Uncasville, Conn. With a life – บ้านขนาดใหญ่สำหรับฉากหนึ่ง การแสดงสองฉากที่แตกต่างกัน และการเล่าเรื่องสลับฉาก เป็นการแสดงที่พร้อมสำหรับการแสดงบนสังเวียน มีเพียงวงดนตรีที่อยู่ในระดับสูงสุดในอาชีพของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถดึงออกมาได้ แต่ Healy ยืนยันว่า “เราไม่เคยสบายใจที่จะเป็นคนใหญ่โตจริงๆ”
อย่างไรก็ตาม Healy กล่าวว่าการแสดงเพลงร็อคที่ตรงไปตรงมาและไม่มีอะไรหรูหราจะเหมือนกับการ “ยอมรับความพ่ายแพ้” ดังนั้น วงจึงใช้การออกแบบท่าเต้นที่สูงชันแต่ให้ความรู้สึกหลวมๆ ซึ่งบางครั้งให้ความรู้สึกเหมือนการแสดงละครเวทีมากกว่าคอนเสิร์ต ในช่วงกลางของการแสดงแต่ละครั้ง วงดนตรีออกจากเวทีและทิ้ง Healy ไว้ตามลำพังด้วยหน้ากากออกซิเจน จากนั้นนักร้องก็ปลดกระดุมเสื้อ ลูบเป้ากางเกง และวิดพื้นหน้าทีวีเก่าๆ กองหนึ่ง ซึ่งเล่นเนื้อหาเกี่ยวกับการเมืองแบบกระจายสมอง บางครั้งเขากินเนื้อดิบ
“อัลบั้มนี้ให้ความรู้สึกเหมือนคุณกำลังดูอะไรบางอย่าง ราวกับว่าคุณเป็นพยานในบางสิ่ง” Healy ผู้เขียนรายการและทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์กล่าว “และนั่นก็เป็นแนวคิดในการแสดงเช่นกัน เราต้องการให้มันเป็นประสบการณ์เช่นเดียวกับอัลบั้ม”
เมื่อกระเทือนถึงความหมายของเนื้อทีโบนที่ยังไม่สุก เขาก็หยุดและตอบคำถามด้วยคำถามว่า “คุณเห็นบทสนทนาทั้งหมดถามว่าเป็นเนื้อจริงหรือไม่? ฉันไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าการแปรรูปเนื้อสัตว์จะยากขนาดไหน ฉันอาจจะกังวลมากกว่าที่จะกินของแปลก ๆ บางอย่าง”
คุณเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว Healy ไม่สนใจที่จะแจกแจงรายละเอียดเฉพาะของการแสดงนี้มากไปกว่าแนวคิดของการแสดงเอง
“บทสนทนาทั้งหมดของ ‘ฉันรู้ไหมว่าฉันเป็นร็อคสตาร์ ฉันยอมรับได้ไหมว่าฉันเป็นร็อคสตาร์ ตกลงไหม’ ดำเนินต่อไปตั้งแต่อัลบั้มที่สองตอนที่ฉันมีเพลง ‘Love Me’” Healy กล่าวโดยอ้างถึงเพลงในปี 2015 ที่เขาเคยพูดถึงว่า “มีร็อกสตาร์ผู้ไถ่โทษคนนี้ที่เปิดเผยตัวเองกลางรายการซึ่งเป็นผู้กอบกู้รายการโดยน้อมรับความรับผิดชอบ แต่แล้วอีกครั้งประสิทธิภาพเป็นอย่างไร ฉันไม่รู้จริงๆ”
ด้วยความมั่นใจพอๆ กับที่เขาอยู่บนเวที — แนะนำปี 1975 ว่าเป็น “วงดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก” หรือประกาศว่า “เราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ!” ระหว่างการแสดงชุดที่ 2 — Healy ไม่อายกับความไม่มั่นใจของตัวเอง
“บางคืนฉันรู้สึกโล่งมาก” เขากล่าวถึงทัวร์ “ในนิวยอร์ก ฉันไม่รู้สึกว่าถูกเปิดเผย ดังนั้นฉันจึงมีความสุขที่ได้แสดงบนเวทีคนเดียวเกือบหกนาที แต่เมื่อฉันเล่นเมื่อคืนก่อน ฉันรู้สึกว่า ‘ฉันรู้สึกไม่สบายใจพอในผิวของตัวเอง’ แต่แล้วฉันก็บอกคนอื่นว่า ดังนั้นมันจึงกลายเป็นเรื่องเล่าเมตานี้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน”
